เสียโอกาส

เมื่อพูดถึงเรื่อง “เสีย” คงไม่มีใครชอบแน่เพราะเมื่อเราใช้คำว่าเสียกับเรื่องใดก็ตาม มันมักจะเป็นเรื่องที่ไม่มีใครปรารถนาจะให้เกิดขึ้นกับตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นการเสียสิ่งของที่จับต้องได้ เช่น เสียทรัพย์สินเงินทอง เสียงาน เสียของรักของหวง เสียคนรัก เสียเพื่อน หรือจะเป็นการเสียสิ่งที่จับต้องไม่ได้ เช่น เสียเวลา เสียชื่อเสียง เสียภาพลักษณ์ เสียศักดิ์ศรี เป็นต้น

การใช้เงินซื้อสิ่งของที่อยากได้หรืออยากมี จะไม่ถือว่าเป็นการเสียเงินหากของที่ซื้อมานั้นเป็นสิ่งที่จำเป็นในชีวิต ไม่ใช่สิ่งผิดกฏหมาย ใช้แล้วถูกใจ ได้ประโยชน์สมความปรารถนา แต่หากซื้อมาแล้ว ใช้ไม่ดี ใช้ไม่ได้ หรือแม้ว่าจะใช้ได้ดีแต่มันทำให้ตัวเองเดือดร้อนเพราะต้องไปกู้หนี้ยืมสินในอนาคตมาใช้ทำให้ชักหน้าไม่ถึงหลัง อย่างนี้นอกจากจะเสียเงินแล้วยังถือว่าเป็นการเสียรู้ เสียท่าและเสียค่าโง่อีกต่างหาก

เช่นเดียวกับการใช้เงินลงทุนทำธุรกิจ หากลงทุนแล้วได้รับผลตอบแทนดี ผลลัพธ์เป็นไปตามเป้าหมายที่ต้องการ จะถือว่าใช้เงินเป็นและใช้ได้อย่างคุ้มค่า ถ้าเจ๊งไม่เป็นท่าเพราะคิดวางแผนไม่รอบคอบก็จะกลายเป็นเสียเงินเปล่า แต่ถ้าคิดว่าวางแผนไว้ดีแล้วแต่ดวงค้าขายไม่มีหรือเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดขึ้นก็ขอให้คิดบวก ถือว่าเป็นการซื้อบทเรียนหรือซื้อประสบการณ์ก็แล้วกัน จะได้ไม่ต้องเครียดมาก

บ่อยครั้งที่การเสียทรัพย์สินเงินทองไม่ได้มาจากความตั้งใจหรือเกิดจากความผิดพลาดหรือความประมาทของตัวเราเอง เพราะในชีวิตจริงคนเราต้องมีพ่อ มีแม่ และมีคนในครอบครัว ที่เราต้องรับผิดชอบดูแลค่าใช้จ่ายไม่ว่าจะเพื่อการศึกษาเล่าเรียน ค่ารักษาพยาบาลยามเจ็บไข้ได้ป่วยหรือเพื่อแก้ไขปัญหาต่างๆ ดังนั้น เราจึงต้องมีการวางแผนสำรองเงินออมบางส่วนเพื่อใช้เมื่อเกิดความจำเป็นดังกล่าวในชีวิตไว้ด้วย

การเสียในสิ่งที่สามารถป้องกันได้เป็นเรื่องที่น่าเสียดาย ไม่ว่าจะเสียทรัพย์สินเงินทองตามที่ยกตัวอย่างข้างต้น หรือ เสียงานเพราะความขี้เกียจและมักง่าย เสียเพื่อนเพราะความเห็นแก่ตัว เสียคนรักเพราะขาดความดูแลเอาใจใส่และขาดความจริงใจ เสียอวัยวะหรืออาจถึงขั้นเสียชีวิตเพราะความประมาทเล่นเล่อ ซึ่งผลกระทบเสียหายที่ตามมานอกจากความเสียใจแล้ว ยังอาจเสียเวลา เสียภาพลักษณ์ และเสียชื่อเสียงอีกด้วย

ผลกระทบที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งของการเสียสิ่งต่างๆ ตามที่ได้กล่าวมาคือ “เสียโอกาส” เพราะการสูญเสียบางอย่างไม่มีโอกาสที่จะเรียกกลับคืนมาได้เช่น เสียอวัยวะหรือเสียชีวิต แม้ว่าการเสีย ภาพลักษณ์หรือชื่อเสียงจะพอมีโอกาสกอบกู้คืนได้บ้างแต่ต้องใช้ความพยายามอย่างหนัก เพราะมันเกี่ยวข้องกับความเชื่อและทัศนคติของคนซึ่งยากที่จะเปลี่ยนแปลงได้

การที่เราต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยอวัยวะที่ไม่ครบ ต้องเป็นคนพิการด้อยโอกาส เป็นคนที่มีภาพลักษณ์น่ากลัว น่ารังเกียจ ไม่น่าเชื่อถือ ไม่มีใครอยากคบหาสมาคมด้วย หรือมีทรัพย์สินเงินทองน้อยลง เป็นการสูญเสียโอกาสที่ยิ่งใหญ่และน่าเสียใจอย่างยิ่งถ้ามันเกิดจากการกระทำที่ประมาทและขาดสติของตัวเราเอง แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เราต้องเข้มแข็งเพียงพอที่จะต้องเปลี่ยนวิกฤตของชีวิตให้เป็นโอกาสใหม่ให้ได้

การเสียโอกาสจึงเป็นความสูญเสียที่ไม่อาจประเมินค่าได้เพราะคนส่วนใหญ่นอกจากจะมองข้ามแล้ว ยังไม่เคยประเมินเลยว่าในชีวิตที่ผ่านมา ตัวเองสูญเสียโอกาสอะไรไปบ้าง ไม่เคยนับว่ามีกี่ครั้งที่ชอบคิดว่าตัวเองไม่ดีพอ ไม่เก่งพอ ทำให้เกิดความกลัวและไม่กล้าพอที่จะไขว่คว้าโอกาสที่เข้ามาในชีวิต ไม่กล้าแม้กระทั่งจะคิดวิธีสร้างโอกาสให้กับตัวเอง และเสียเวลาไปกับการทำเรื่องไร้สาระและไม่เกิดประโยชน์ต่อตนเอง จึงทำให้เสียโอกาสและความเป็นไปได้ที่จะได้รับสิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิต

ณัฐ นิวาตานนท์

กรรมการผู้จัดการ

บริษัท ดี.จี. ทรานส์ อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด

ผู้ขนส่งสารเคมีและวัตถุอันตรายมืออาชีพ