เรามักได้ยินหัวหน้าที่ชอบบ่นว่าลูกน้องของตัวเอง (ลับหลัง) บ่อยๆ ว่า ไม่เก่ง พร้อมยกตัวอย่างกรณีศึกษาที่เป็นความผิดพลาดบกพร่องมากมายของลูกน้องมาเล่าให้คนอื่นฟัง (นินทา) ด้วยความหงุดหงิด และหากทนฟังต่อไปเรื่อยๆ จนจบก็จะพบว่า ส่วนใหญ่ไม่มีข้อสรุปเป็นชิ้นเป็นอันว่าจะช่วยลูกน้องคนนั้นให้เก่งขึ้นได้อย่างไร (คิดจะกำจัดอย่างเดียว) 

    เราต้องยอมรับความจริงก่อนว่าองค์กรส่วนใหญ่ ถ้ามีคนเก่งสัก 10 เปอร์เซนต์ก็ถือว่าเยี่ยมแล้ว และเราต้องรู้จักมอบหมายให้คนเก่งเหล่านั้นไปทำหน้าที่กำกับดูแลคนที่ทำงานไม่เก่งซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ขององค์กร และโดยธรรมชาติของคนเก่งมักมีความทะเยอทะยานสูง ไม่ชอบเป็นลูกน้องใคร ซึ่งถ้าในองค์กรมีมากเกินไปแล้วจะมีใครยอมเป็นลูกน้องกัน
    คนเก่ง ไม่ว่าเก่งงาน เก่งคน หรือเก่งคิด สุดท้ายต้องวัดกันที่ผลสำเร็จของงาน ซึ่งหัวหน้าที่เก่งจะต้องชี้แจงให้ลูกน้องของตนเข้าใจและเห็นภาพความสำเร็จของงานที่ต้องส่งมอบได้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง ทั้งในเชิงปริมาณ คุณภาพและเวลาที่ต้องทำให้เสร็จทันตามกำหนด
    ลูกน้องบางคนทำงานไม่สำเร็จเพราะไม่เก่งคน ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี สื่อสารกับคนอื่นไม่รู้เรื่อง หรือมีนิสัยเห็นแก่ตัว ไม่ชอบช่วยเหลือคนอื่นจึงไม่มีใครอยากสนับสนุน แต่ดันไม่รู้ตัวซึ่งหัวหน้าที่ดีต้องทำหน้าที่สะท้อนภาพและผลกระทบที่เกิดขึ้นให้ลูกน้องรับทราบและแนะนำวิธีแก้ไขปรับปรุง พร้อมให้โอกาสตามสมควร แต่ถ้าในที่สุดเปลี่ยนไม่ได้ก็ต้องกล้าตัดสินใจตัดออกจากทีม

    ลูกน้องหลายคนไม่เก่งคิด หัวหน้าที่เก่งก็ต้องคอยช่วยเหลือให้คำแนะนำ และสอนให้เขาคิดเป็นด้วยการตั้งคำถามให้เขาคิดต่อยอด การพัฒนาคนให้เป็นคนเก่งคิดต้องใช้เวลาและลูกน้องคนนั้นต้องอยากเป็นคนคิดเก่งก่อนด้วย แต่ถ้าลูกน้องตัดสินตัวเองไปแล้วว่า เป็นคนฉลาดน้อย ก็ไม่ควรเสียเวลาและพลังงานไปผลักดันมากนัก แต่ควรมอบหมายงานแบบทำตามสั่งไปเลยจะสบายใจกว่า

    เก่งงาน เก่งคิด เก่งคน สร้างได้ไม่ใช่พรสวรรค์ แต่คนๆ นั้นต้องตั้งใจอยากจะเป็นคนเก่งจริงๆ ก่อนและต้องพิสูจน์ความอยากเก่งให้คนอื่นมองเห็นหรือสัมผัสได้ด้วยการฝึกฝนอย่างหนักและต่อเนื่องเพราะความเก่งไม่สามารถซื้อหามาเติมหรือเรียนทางลัดได้
    หัวหน้าที่มีลูกน้องเก่งโดยที่ตัวเองไม่ได้มีส่วนในการสร้างความเก่งนั้นเลยถือว่า โชคดี หัวหน้าที่รู้จักคัดเลือกคนเก่งมาเป็นลูกน้องและมีวิธีปกครองให้คนเก่งอยากทำงานด้วยถือว่า ฉลาด แต่ถ้าสามารถสร้างลูกน้องที่ไม่เก่งให้กลายเป็นคนเก่งได้ถือว่า เป็นสุดยอดหัวหน้า

    หัวหน้าเก่งทุกคนย่อมเคยเป็นลูกน้องเก่งมาก่อนในอดีต แต่ถ้าวันนี้เรามีลูกน้องไม่เก่งและเขาก็ไม่เก่งแบบนี้มาโดยตลอด ย่อมเป็นเครื่องบ่งชี้ความเป็นตัวตนที่แท้จริงของเขาที่เราควรรับรู้และยอมรับ การพยายามฝืนธรรมชาติของคนจึงเปรียบเสมือนการพยายามสอนเป็ดให้บินได้แบบนก สุดท้ายคนสอนก็ต้องมานั่งเสียใจ ผิดหวังและไปตำหนิเป็ดแทนที่จะตำหนิตัวเอง

    หัวหน้าเก่งคือ หัวหน้าที่รู้จักลูกน้องของตนเป็นอย่างดีว่ามีคุณลักษณะนิสัย และมีจริตอย่างไร เก่งคน เก่งงาน เก่งคิดมากน้อยแค่ไหนแล้วค่อยออกแบบงานที่เหมาะสมให้เขารับผิดชอบตามความถนัดโดยไม่ฝืนธรรมชาติมากจนเกินไป แต่ถ้าในที่สุด หาความเก่งไม่ได้ ไม่มีงานไหนที่เหมาะสมก็คงมีทางเลือกแค่ 2 ทางคือ บอกให้ลูกน้องไปหางานใหม่ หรือตัวหัวหน้านั่นแหละที่ต้องไปหางานใหม่ทำแทน

ณัฐ นิวาตานนท์

กรรมการผู้จัดการ

บริษัท ดี.จี. ทรานส์ อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด

ผู้ขนส่งสารเคมีและวัตถุอันตรายมืออาชีพ

ณัฐ นิวาตานนท์

กรรมการผู้จัดการ

บริษัท ดี.จี. ทรานส์ อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด

ผู้ขนส่งสารเคมีและวัตถุอันตรายมืออาชีพ