การใช้คนให้ถูกกับงาน เป็นแนวคิดในการบริหารคนที่มีความทันสมัยและเชื่อว่าจะยังใช้ได้ต่อไปอีกนาน แต่การจะนำแนวคิดนี้ไปประยุกต์ใช้ให้ได้ผลจริง ควรเริ่มต้นจากการเรียนรู้รายละเอียดของกิจกรรมต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับงานนั้นๆ อย่างถ่องแท้ รวมถึงการรับรู้เป้าหมายความสำเร็จที่ต้องการให้ชัดเจนก่อน (The right job) จึงจะสามารถกำหนดคุณลักษณะของคนได้อย่างถูกต้อง (The right man)

การเลือกคนให้เหมาะสมกับงาน ยากกว่าการเลือกซื้อรถยนต์หลายเท่า เพราะคนไม่มีรายละเอียดทางเทคนิค คู่มือการใช้งาน และคู่มือการบำรุงรักษาที่ชัดเจนติดตัวมาให้เราสามารถนำไปใช้ศึกษาเปรียบเทียบได้ง่ายเหมือนรถยนต์

การจะรู้รายละเอียดของคน ต้องมีกระบวนการตรวจสอบ ทดสอบที่ซับซ้อน รวมถึงการสอบถามพูดคุยที่เรียกว่า การสัมภาษณ์ ที่ต้องใช้ศิลปะในการตั้งคำถาม เป็นเครื่องมือในการค้นหาความเป็นตัวต้นที่แท้จริงของแต่ละคน ซึ่งไม่มีวันเหมือนกัน และต้องทำอย่างต่อเนื่องเพราะ คนเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาตามสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป

การด่วนสรุปว่า คนมีความรู้จากวุฒิการศึกษา มีประสบการณ์จากระยะเวลาที่ทำงานในอดีต มีทักษะความชำนาญจากการผ่านการทดสอบที่เกณฑ์ขั้นต่ำ เป็นคนที่น่าเชื่อถือจากชื่อองค์กรที่เคยทำงาน เป็นคนที่ใช่หลังจากสัมภาษณ์ไม่กี่ชั่วโมง จึงเป็นจุดเริ่มต้นของ การได้คนไม่ถูกกับงาน

การใช้คนไม่ถูกกับงาน จึงกลายเป็นปัญหาใหญ่ เพราะนอกจากจะไม่มีการกำหนดคุณลักษณะของคนที่เหมาะสมกับงานไว้อย่างชัดเจนตั้งแต่ต้นแล้ว ยังพบว่าส่วนใหญ่ ไม่มีกระบวนการคัดกรองในระหว่างการคัดเลือก รวมถึงไม่มีการประเมินผลที่น่าเชื่อถือ หลังจากรับเข้ามาทำงาน เพื่อให้รู้ว่าคนๆ นั้น มีทัศนคติและนิสัยใจคออย่างไร มีความรู้และทักษะด้านใด มากน้อยแค่ไหน

การใช้คนไม่ถูกกับงาน ไม่ต่างอะไรกับการฝืนธรรมชาติของคน เพราะคนส่วนใหญ่ที่ต้องฝืนทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ถนัด ทนทำในสิ่งที่ไม่ชอบ ก็เพื่อความอยู่รอด และไม่สมควรถูกตำหนิ แต่คนที่ผิดและสมควรถูกตำหนิตัวจริง น่าจะเป็นคนที่ว่าจ้าง หรือมอบหมายงานให้ทำมากกว่า

ข้ออ้างที่มักได้ยินเป็นประจำของการใช้คนไม่ถูกกับงาน คือ การไม่มีตัวเลือก โทษระบบการศึกษาที่ทำให้คนไม่เก่ง คิดไม่เป็น โทษการอบรมเลี้ยงดูที่ทำให้คนไม่มีความอดทน หนักไม่เอาเบาไม่สู้ โทษเทคโนโลยีที่ทำให้คนสมาธิสั้น ใจร้อน ไม่สนใจใฝ่รู้ แต่ไม่เคยโทษตัวเอง เอาแต่บ่น และไม่คิดหาทางแก้ไข

การแก้ปัญหา “การใช้คนไม่ถูกกับงาน” ถ้ามัวแต่รอคนที่ใช่มาสมัคร คงต้องรอไปอีกนาน ทางออกที่ดีที่สุดคือ ต้องมีกระบวนการสร้างคนที่ใช่ ของตัวเอง โดยต้องสื่อสารให้คนทำงานทุกคนเข้าใจในบทบาท หน้าที่ ความรับผิดชอบต่อผลสำเร็จของงาน ตามที่ได้รับมอบหมาย พร้อมทำข้อตกลงและกรอบเวลาที่ชัดเจนร่วมกันว่า หากทำไม่ได้ก็ต้องจบกันไป และถ้าทำได้จะได้อะไร

เป้าหมายของการใช้คนให้ถูกกับงาน คือ ผลงานที่ได้คุณภาพตรงตามที่ต้องการ เป็นผลงานที่เกิดจากหลักการ “คนสำราญ งานสำเร็จ” หรือ ทุกคนมีความสุขจากการได้ทำในสิ่งที่ชอบและถนัด โดยมีสภาพแวดล้อมที่สอดคล้องกับเป้าหมายเป็นตัวสนับสนุน เพราะโดยธรรมชาติ คนเรามักจะพยายามเรียนรู้และปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมเพื่อความอยู่รอดและให้เป็นที่ยอมรับในสังคมอยู่แล้ว

ณัฐ นิวาตานนท์

กรรมการผู้จัดการ

บริษัท ดี.จี. ทรานส์ อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด

ผู้ขนส่งสารเคมีและวัตถุอันตรายมืออาชีพ

(ที่มาของภาพ: notableapp.com)